بی اختیاری ادرار فوریتی ، که به آن بی اختیاری ادرار اضطراری نیز گفته می شود، نوعی بی اختیاری ادرار است که در آن فرد به طور ناگهانی و غیرقابل کنترل احساس نیاز به ادرار می کند. این احساس نیاز به قدری شدید است که فرد نمی تواند خود را کنترل کند و در نتیجه ممکن است ادرار خود را از دست بدهد.
علائم بی اختیاری ادرار فوریتی عبارتند از:
- احساس نیاز فوری و غیرقابل کنترل به ادرار
- نرسیدن به توالت به موقع
- بی اختیاری ادرار، حتی اگر فقط کمی ادرار در مثانه وجود داشته باشد
بی اختیاری ادرار اضطراری می تواند یک اختلال آزاردهنده و شرم آور باشد و می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. این اختلال می تواند باعث شود فرد از فعالیت های اجتماعی خود اجتناب کند، در روابط خود دچار مشکل شود و اعتماد به نفس خود را از دست بدهد.
دلایل و عوامل خطر
علت بی اختیاری ادرار فوریتی به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل مختلفی می توانند در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله:
- مثانه بیش فعال: مثانه بیش فعال یک اختلال عصبی است که باعث می شود عضلات مثانه به طور غیرارادی منقبض شوند. این انقباضات غیرارادی می توانند باعث احساس نیاز فوری به ادرار شوند.
- آسیب عصبی: آسیب به اعصابی که مثانه را کنترل می کنند، می تواند باعث بی اختیاری ادرار فوریتی شود. این آسیب می تواند ناشی از سکته مغزی، آسیب نخاعی، دیابت یا سایر بیماری ها باشد.
- داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد حساسیت و داروهای ضد احتقان، می توانند باعث بی اختیاری ادرار فوریتی شوند.
- عفونت های دستگاه ادراری: عفونت های دستگاه ادراری می توانند باعث تحریک مثانه و احساس نیاز فوری به ادرار شوند.
- تغذیه: برخی از غذاها و نوشیدنی ها، مانند کافئین، الکل و غذاهای تند، می توانند باعث تحریک مثانه و احساس نیاز فوری به ادرار شوند.
درمان بی اختیاری ادرار فوریتی
درمان بی اختیاری ادرار اضطراری به علت آن بستگی دارد. اگر علت بی اختیاری ادرار ، مثانه بیش فعال باشد، پزشک ممکن است داروهای ضد مثانه بیش فعال یا روش های درمانی دیگری مانند تحریک عصب واژینال یا تحریک عصب سمپاتیک را تجویز کند.
اگر علت بی اختیاری ادرار ، آسیب عصبی باشد، درمان علت زمینه ای ممکن است به بهبود علائم کمک کند.
اگر علت بی اختیاری ادرار فوریتی داروها باشد، ممکن است پزشک دوز دارو را تغییر دهد یا داروی دیگری را تجویز کند.
اگر علت بی اختیاری ادرار اضطراری عفونت دستگاه ادراری باشد، درمان عفونت می تواند به بهبود علائم کمک کند.
اگر علت بی اختیاری ادرار فوریتی تغذیه باشد، تغییر رژیم غذایی می تواند به بهبود علائم کمک کند.
در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی باشد. جراحی معمولاً تنها گزینه درمانی برای بی اختیاری ادرار نیست و فقط در مواردی که سایر روش های درمانی مؤثر نبوده اند، انجام می شود.
در اینجا چند نکته برای مدیریت بی اختیاری ادرار فوریتی وجود دارد:
- به طور منظم ادرار کنید. ادرار کردن به طور منظم می تواند به جلوگیری از پر شدن بیش از حد مثانه کمک کند.
- از نوشیدن مایعات زیاد در شب خودداری کنید. نوشیدن مایعات زیاد در شب می تواند باعث شود که در طول شب مجبور شوید به توالت بروید.
- از مصرف کافئین، الکل و غذاهای تند خودداری کنید. این مواد می توانند باعث تحریک مثانه و احساس نیاز فوری به ادرار شوند.
- تمرینات کگل را انجام دهید. تمرینات کگل می توانند به تقویت عضلات کف لگن کمک کنند و از نشت ادرار جلوگیری کنند.
- اگر علائم بی اختیاری ادرار فوریتی را دارید، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا علت آن مشخص شود و درمان مناسب انجام شود.
بیشتر بخوانید :
دلایل یبوست و درمان آن با فیزیوتراپی
درمان افتادگی رحم با فیزیوتراپی
درمان بی اختیاری ادرار در زنان
درمان یبوست با فیزیوتراپی در مشهد
