درمان تخصصی دیسک کمر
فتق دیسک کمر زمانی رخ می دهد که هسته نرم و ژله مانند یک دیسک بین مهره ای از طریق لایه بیرونی سخت دیسک بیرون زده و به کانال نخاعی یا ریشه های عصبی فشار وارد می کند. دیسک های بین مهره ای بالشتک هایی هستند که بین مهره های ستون فقرات قرار دارند و به عنوان ضربه گیر عمل می کنند.
علائم فتق دیسک کمر بسته به محل و شدت فتق متفاوت است. شایع ترین علائم عبارتند از:
درد: کمردرد ناشی از فتق دیسک کمر می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. درد ممکن است در کمر، باسن، ران یا پا احساس شود.
بی حسی یا گزگز: فتق دیسک کمر می تواند به ریشه های عصبی فشار وارد کند و باعث بی حسی یا گزگز در ناحیه ای از بدن که توسط عصب آسیب دیده عصب دهی می شود، شود.
ضعف عضلانی: فشار روی ریشه های عصبی همچنین می تواند باعث ضعف عضلانی در ناحیه ای از بدن که توسط عصب آسیب دیده عصب دهی می شود، شود.
اختلال عملکرد روده یا مثانه: در موارد نادر، فتق دیسک کمر می تواند به نخاع فشار وارد کند و باعث اختلال عملکرد روده یا مثانه شود.
فتق دیسک کمر اغلب در اثر ترکیبی از عوامل زیر ایجاد می شود:
- بالا رفتن سن: با افزایش سن، دیسک های بین مهره ای آب خود را از دست می دهند و ضعیف تر می شوند.
- حرکات تکراری: بلند کردن اجسام سنگین یا انجام حرکات تکراری می تواند فشار زیادی به دیسک های کمر وارد کند.
- چاقی: اضافه وزن می تواند فشار بیشتری به ستون فقرات وارد کند.
- آسیب: آسیب به کمر، مانند سقوط یا تصادف، می تواند باعث فتق دیسک شود.
- سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی فتق دیسک کمر خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می دهد.
پزشک برای تشخیص فتق دیسک کمر سابقه پزشکی بیمار را بررسی کرده و معاینه فیزیکی انجام می دهد. پزشک ممکن است آزمایشاتی مانند اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن را برای تأیید تشخیص و تعیین محل و شدت فتق دیسک تجویز کن
درمان تخصصی دیسک کمر
درمان فتق دیسک کمر به شدت و محل فتق دیسک بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:
درمان محافظه کارانه:
استراحت: استراحت می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. با این حال، باید از استراحت طولانی مدت در رختخواب خودداری کرد زیرا می تواند عضلات پشت را ضعیف کند.
داروها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و مسکن ها می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. شل کننده های عضلانی نیز ممکن است برای تسکین اسپاسم عضلانی تجویز شوند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات پشت، بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد کمک کند. متخصص فیزیوتراپی می تواند تمریناتی را برای بهبود وضعیت بدنی، انعطاف پذیری و قدرت مرکزی آموزش دهد.
تزریق اپیدورال: تزریق اپیدورال شامل تزریق کورتیکواستروئیدها به فضای اپیدورال است که ناحیه اطراف نخاع و ریشه های عصبی است. کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب و درد کمک کنند.
درمان جراحی:
اگر درمان محافظه کارانه تسکین کافی را فراهم نکند، ممکن است جراحی لازم باشد. گزینه های جراحی برای فتق دیسک کمر عبارتند از:
میکرودیسککتومی: این شایع ترین نوع جراحی برای فتق دیسک کمر است. این شامل برداشتن مواد فتق دیسک از طریق یک برش کوچک در پشت است. میکرودیسککتومی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و میزان موفقیت بالایی دارد.
لامینکتومی: این جراحی شامل برداشتن لامینا است که قسمت پشتی مهره است. این کار فضای بیشتری برای نخاع و ریشه های عصبی ایجاد می کند و می تواند فشار روی ریشه عصبی ناشی از فتق دیسک را کاهش دهد. لامینکتومی معمولاً برای فتق دیسک های بزرگ یا عود کننده انجام می شود.
تعویض دیسک : این جراحی شامل تعویض دیسک آسیب دیده با دیسک مصنوعی است. تعویض دیسک مصنوعی یک روش نسبتا جدید است و به اندازه میکرودیسککتومی یا لامینکتومی رایج نیست.
انتخاب بهترین درمان تخصصی دیسک کمر به عوامل مختلفی از جمله شدت فتق، محل فتق و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. در بیشتر موارد، درمان محافظه کارانه در تسکین درد و بهبود عملکرد موثر است. با این حال، اگر درمان محافظه کارانه تسکین کافی را فراهم نکند، ممکن است جراحی لازم باشد.
توانبخشی بعد از درمان
پس از درمان فتق دیسک کمر، پیروی از یک برنامه توانبخشی برای کمک به بازگرداندن قدرت، انعطاف پذیری و دامنه حرکتی کمر بسیار مهم است. توانبخشی ممکن است شامل فیزیوتراپی، ورزش و اصلاح سبک زندگی باشد.
فیزیوتراپی تخصصی دیسک کمر می تواند به تقویت عضلات پشت، بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد کمک کند. یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای بهبود وضعیت بدنی، قدرت مرکزی بدن و تعادل آموزش دهد.
فیزیوتراپی در منزل مشهد نیز برای آن دسته از عزیزانی که امکان مراجعه حضوری به کلینیک فیزیوتراپی پارسیان در مشهد را ندارند توسط درمانگران ما ارائه می شود.
