درمان مثانه عصبی به علت زمینه‌ای ایجاد آن بستگی دارد. در برخی موارد، درمان علت زمینه‌ای می‌تواند به بهبود عملکرد مثانه نیز کمک کند. به عنوان مثال، در صورت ابتلا به دیابت، کنترل قند خون می‌تواند به کاهش آسیب عصبی و بهبود عملکرد مثانه کمک کند.
روشهای درمان مثانه عصبی
در برخی موارد دیگر، درمان مثانه عصبی به صورت مستقیم بر روی عملکرد مثانه انجام می‌شود. این درمان‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
دارو درمانی: داروهای مختلفی برای درمان این عارضه وجود دارند. این داروها می‌توانند به کاهش انقباضات مثانه (در مثانه بیش فعال)، افزایش انقباضات مثانه (در مثانه کم فعال) یا بهبود کنترل مثانه کمک کنند.
فیزیوتراپی مثانه: فیزیوتراپی مثانه می‌تواند به افراد کمک کند تا یاد بگیرند چگونه عضلات مثانه و عضلات کف لگن خود را کنترل کنند. این امر می‌تواند به بهبود عملکرد مثانه و کاهش علائم کمک کند.
درمان‌های الکتریکی: درمان‌های الکتریکی مانند تحریک الکتریکی عصب مثانه (TENS) یا تحریک الکتریکی عصب ساکرال (SNS) می‌توانند به بهبود عملکرد مثانه کمک کنند.
جراحی: در برخی موارد، جراحی می‌تواند برای درمان مثانه عصبی مورد استفاده قرار گیرد. این جراحی‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
کاتتر دائمی: در این روش، یک کاتتر دائمی در مثانه قرار داده می‌شود تا ادرار به طور مداوم تخلیه شود.
سیستم تحویل داروی داخل مثانه: در این روش، یک پمپ کوچک زیر پوست قرار داده می‌شود که می‌تواند دارو را به طور مستقیم به مثانه تحویل دهد.
جراحی مثانه: در این روش، تغییراتی در ساختار مثانه ایجاد می‌شود تا عملکرد آن بهبود یابد.
انتخاب بهترین روش درمان برای این وضعیت به عوامل مختلفی از جمله علت زمینه‌ای، علائم بیمار و ترجیحات بیمار بستگی دارد.
نکات پایانی
در اینجا برخی از نکات برای مدیریت مثانه عصبی آورده شده است:
- به طور منظم به توالت بروید. این امر به جلوگیری از پر شدن بیش از حد مثانه و ایجاد انقباضات ناگهانی کمک می‌کند.
- از مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار و الکل خودداری کنید. این مواد می‌توانند باعث افزایش ادرار شوند.
- از سیگار کشیدن خودداری کنید. سیگار کشیدن می‌تواند به آسیب عصبی کمک کند.
- ورزش منظم داشته باشید. ورزش می‌تواند به بهبود عملکرد مثانه کمک کند.
- اگر علائم شما شدید است، از یک متخصص اورواوژی کمک بگیرید.
بیشتر بخوانید :
درمان افتادگی رحم با فیزیوتراپی
دلایل یبوست و درمان آن با فیزیوتراپی