فیزیوتراپی اختلالات جنسی می تواند در مدیریت این اختلالات نقش داشته باشد، به ویژه زمانی که آنها دارای یک جزء فیزیکی یا اسکلتی عضلانی باشند. توجه به این نکته ضروری است که اختلالات جنسی می تواند علل مختلفی از جمله عوامل روانی، هورمونی، عصبی یا عروقی داشته باشد. فیزیوتراپی ممکن است در مواردی که یک جزء اختلال عملکرد اسکلتی عضلانی یا لگنی وجود دارد، مرتبط تر باشد.
فیزیوتراپی اختلالات جنسی
فیزیوتراپی کف لگن:
- تمرین عضلات کف لگن (PFMT): عضلات کف لگن نقش مهمی در عملکرد جنسی دارند. ضعف یا سفت شدن عضلات کف لگن می تواند به اختلال عملکرد جنسی کمک کند. فیزیوتراپی کف لگن شامل تمریناتی برای تقویت یا شل کردن این عضلات، بسته به نیاز فرد است.
- بیوفیدبک: این تکنیک شامل استفاده از حسگرها برای ارائه بازخورد در مورد فعالیت عضلات کف لگن است. این به افراد کمک می کند تا کنترل و هماهنگی این عضلات را بیاموزند.
درمان درد لگن:
- رهاسازی میوفاشیال: برای افرادی که درد لگن را تجربه می‌کنند، می‌توان از تکنیک‌های رهاسازی میوفاشیال برای کاهش تنش در عضلات لگن و بافت‌های اطراف استفاده کرد.
- درمان نقطه ماشه ای: فیزیوتراپیست ها ممکن است نقاط ماشه ای را در ناحیه لگن شناسایی و آزاد کنند که می تواند به درد و اختلال در عملکرد کمک کند.
درمان دستی:
در مواردی که مشکلات اسکلتی عضلانی یا اختلال عملکرد مفاصل به درد یا ناراحتی جنسی کمک می کند، ممکن است از تکنیک های حرکت مفصل استفاده شود.
آموزش و مشاوره:
- فیزیوتراپیست ها می توانند به افراد در مورد آناتومی، پاسخ جنسی و راه های بهبود عملکرد جنسی آموزش دهند.
- مشاوره در مورد تکنیک ها و استراتژی های آرامش بخشی برای کاهش اضطراب یا ترس مربوط به فعالیت جنسی نیز ممکن است شامل شود.
برنامه های تمرینی:
برنامه های ورزشی عمومی ممکن است برای بهبود سلامت کلی قلب و عروق و ارتقای رفاه توصیه شود، زیرا این عوامل می توانند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارند.
ضروری است که به طور کل نگر به مدیریت اختلالات جنسی برخورد کنیم، که شامل یک تیم چند رشته ای می شود که ممکن است شامل پزشکان، روانشناسان و سایر متخصصان باشد. فیزیوتراپی تنها یکی از اجزای یک رویکرد جامع برای رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت جنسی است.
افرادی که اختلالات جنسی را تجربه می کنند باید با متخصصان سلامت لگن، از جمله فیزیوتراپیست های متخصص در سلامت لگن مشورت کنند تا بر اساس نیازها و شرایط خاص خود، مناسب ترین و مؤثرترین برنامه درمانی را تعیین کنند.
بیشتر بخوانید :