سندرم تونل کارپال یک بیماری شایع است که با احساس درد ، بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و بازو همراه است ، این عارضه زمانی رخ می دهد که عصب مدیان هنگام عبور از مچ دست تحت فشار قرار گرفته یا فشرده شود.
در بیشتر بیماران ، سندرم تونل کارپ با گذشت زمان بدتر می شود ، بنابراین تشخیص و درمان به موقع مهم است. در اوایل ، علائم اغلب با اقدامات ساده ای مانند استفاده از آتل مچ دست و یا پرهیز از برخی فعالیت ها برطرف می شوند.
اگر فشار بر روی عصب میانی ادامه یابد ، می تواند منجر به آسیب عصبی و بدتر شدن علائم شود. برای جلوگیری از آسیب دائمی ، ممکن است جراحی برای برداشتن فشار از عصب میانی برای برخی از بیماران توصیه شود.
تونل کارپال یک گذرگاه باریک در مچ دست است و در صورتی که فضای آن کاهش پیدا کند می تواند منجر به وارد شدن فشار بر اعصابی که از آن ناحیه عبور می کنند شده و بیماری هایی همچون سندرم تونل کاپال را ایجاد کند.
عصب مدیان یکی از اصلی ترین اعصاب دست است. منشا آن به عنوان گروهی از ریشه های عصبی در گردن است. این ریشه ها با هم جمع می شوند و یک عصب واحد در بازو ایجاد می کنند. عصب میانی از بازو پایین رفته، از طریق تونل کارپ در مچ دست عبور می کند و به داخل دست می رود. این عصب احساس انگشت شست و انگشت اشاره ، وسط و حلقه را فراهم می کند و در صورتی که تخت فشار قرار بگیرد منجر به بروز درد ، بی حسی و گزگز کردن در مچ دست ، کف دست و انگشتان دست می شود.
دلایل و عوامل خطر
- قرار گرفتن مچ دست در وضعیت تخت فشار به مدت طولانی
- آرتروز مچ دست
- حرکات تکراری مچ دست شامل خم و راست کردن مکرر مچ دست
- بارداری و تغییرات هورمونی و برخی بیماری ها مانند دیابت ، آرتریت روماتوئید و عدم تعادل غده تیروئید از جمله عواملی هستند که ریسک بروز سندرم تونل کارپال را افزایش می دهند.
علائم سندرم تونل کارپال
- درد مچ دست بخصوص هنگام حرکت دادن مچ دست
- اختلال در عملکرد مچ دست
- کاهش قدرت مچ دست
- بی حسی و سوزن سوزن شدن مچ دست
- ضعف دست در گرفتن اجسام با دست
- خشکی و محدود شدن دامنه حرکات مچ دست
درمان سندرم تونل کاپال
در صورت تشخیص و درمان به موقع ، علائم سندرم تونل کارپال اغلب بدون جراحی قابل بهبود هستند.
کاهش ترحک مچ دست با استفاده از آتل و مچ بند فشار ناشی بر عصب مدیان را کاهش داده و به تسکین علائم در بیماران کمک می کند.
قرار دادن کمپرس گرم بر روی مچ دست به تسکین درد کمک مکی کند.
بیمار تا بهبودی کامل باید از انجام فعالیت هایی که سبب وارد شدن فشار به مچ دست و تشدید علائم می شوند بپرهیزد.
برای تسکین درد و التهاب استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن موثر است.
فیزیوتراپی یکی از موثرترین روش ها در درمان سندرم تونل کاپال و تسکین علائم بیمار است. فیزیوتراپیست با توجه به شرایط بیمار از متدها و مدالیته های مختلفی برای کمک به بهبود شرایط بیمار بهره می برد.
در صورت عدم بهبودی شرایط بیمار با روش های غیرجراحی ، جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام خواهد گرفت.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی دست – فیزیوتراپی در مشهد – مرکز فیزیوتراپی در مشهد – بهترین فیزیوتراپی مشهد
