بی اختیاری ادرار فوری (UUI) که با نام مثانه بیش فعال (OAB) همراه با بی اختیاری نیز شناخته می شود، وضعیتی است که بر توانایی مثانه برای کنترل ادرار تأثیر می گذارد. مشخصه آن یک میل ناگهانی و شدید برای ادرار کردن است که اغلب با نشت غیر ارادی ادرار قبل از رسیدن به دستشویی همراه است. این می تواند یک وضعیت بسیار مخرب و شرم آور باشد و به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد.
علامت مشخصه UUI، میل شدید و ناگهانی برای ادرار کردن است که نگه داشتن ادرار را دشوار می کند. این فوریت ممکن است توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله:
- تغییرات ناگهانی وضعیت (ایستادن، خم شدن)
- احساس سرما
- مثانه پر (البته نه همیشه)
علائم رایج مرتبط با بی اختیاری فوری عبارتند از:
- تکرر ادرار (بیش از هشت بار در روز)
- ادرار کردن در شب (شب ادراری)
- نشت مقدار کمی ادرار به صورت غیر ارادی
- مشکل در تخلیه کامل مثانه
شدت بی اختیاری می تواند بسیار متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است گاه به گاه نشت را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است با اپیزودهای مکرر مواجه شوند که به طور قابل توجهی فعالیت های روزانه آنها را محدود می کند.
بیشتر بخوانید : بی اختیاری ادراری
علل بی اختیاری ادرار فوری
عوامل متعددی می توانند در ایجاد UUI نقش داشته باشند. در اینجا به تفکیک شایع ترین علل اشاره شده است:
- مثانه بیش فعال: این علت زمینه ای در اکثر موارد UUI است. ماهیچه مثانه به طور غیرارادی منقبض می شود، حتی زمانی که ادرار کمی داشته باشد، که منجر به نیاز فوری به ادرار می شود.
- ضعف عضلات کف لگن: عضلات کف لگن از مثانه و مجرای ادرار حمایت می کنند. عضلات ضعیف می‌توانند با سخت‌تر کردن کنترل ادرار خطر UUI افزایش میابد. این ضعف می تواند ناشی از زایمان، افزایش سن یا شرایط عصبی باشد.
- عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs): عفونت‌های ادراری می‌توانند پوشش مثانه را تحریک کنند و باعث ایجاد اسپاسم و فوریت مثانه شوند.
- شرایط عصبی: شرایطی مانند سکته مغزی، بیماری پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس می تواند بر اعصاب کنترل کننده مثانه تأثیر بگذارد و منجر به UUI شود.
- کافئین و الکل: این مواد می توانند مثانه را تحریک کرده و علائم UUI را بدتر کنند.
- برخی داروها: برخی داروها، مانند دیورتیک ها، می توانند تولید ادرار را افزایش دهند و به فوریت کمک کنند.
عوامل خطر
عوامل متعددی خطر ایجاد UUI را افزایش می دهند، از جمله:
جنسیت: زنان به دلیل تفاوت های آناتومیکی و تغییرات هورمونی در دوران بارداری، زایمان و یائسگی بیشتر از مردان مستعد ابتلا به UUI هستند.
سن: با افزایش سن، ماهیچه های مثانه ضعیف می شوند و خطر UUI افزایش می یابد.
چاقی: اضافه وزن فشار بیشتری به مثانه وارد می کند و منجر به نشت می شود.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند مثانه را تحریک کرده و علائم UUI را بدتر کند.
سابقه خانوادگی: داشتن یک عضو خانواده با UUI خطر شما را افزایش می دهد.
گزینه های درمانی برای بی اختیاری ادرار فوری
خوشبختانه، چندین گزینه درمانی برای مدیریت UUI و بهبود کیفیت زندگی شما در دسترس است. بهترین روش به علت زمینه ای و شدت بیماری شما بستگی دارد. در اینجا یک مرور کلی از گزینه های درمانی رایج آورده شده است:
- اصلاح سبک زندگی: تغییرات ساده مانند تمرین مثانه، محدود کردن مصرف کافئین و الکل، و حفظ وزن سالم می تواند به طور قابل توجهی علائم UUI را بهبود بخشد.
- تمرینات عضلات کف لگن (کگل): تقویت عضلات کف لگن با تمرینات کگل و سایر تمریناتی که توسط متخصص فیزیوتراپی کف لگن برای فرد در نظر گرفته می شود به بازیابی کنترل مثانه و کاهش نشت کمک می کند.
- بازآموزی مثانه: این شامل دفع ادرار برنامه ریزی شده در فواصل زمانی مشخص است که به تدریج زمان بین مراجعه به توالت افزایش می یابد.
- داروها: داروهای آنتی کولینرژیک می توانند به شل شدن عضله مثانه و کاهش فوریت کمک کنند.
- تزریق بوتاکس: تزریق بوتاکس به عضله مثانه می تواند به طور موقت آن را فلج کند و انقباضات و فوریت را کاهش دهد.
- تحریک عصبی: تحریک عصب ساکرال شامل کاشت دستگاهی است که پالس های الکتریکی خفیفی را به اعصاب کنترل کننده مثانه می رساند و به تنظیم عملکرد مثانه کمک می کند.
- جراحی: در موارد شدید، ممکن است جراحی برای اصلاح ناهنجاری‌های ساختاری یا کاشت وسیله‌ای برای حمایت از گردن مثانه در نظر گرفته شود.
