عوارض اختلال عملکرد کف لگن
اختلال عملکرد کف لگن می تواند عوارض جسمی و روانی زیادی ایجاد کند. شایع ترین عوارض جسمی اختلال عملکرد کف لگن عبارتند از:
- بی اختیاری ادرار: بی اختیاری ادرار زمانی اتفاق می افتد که فرد نتواند ادرار خود را کنترل کند. انواع مختلفی از بی اختیاری ادرار وجود دارد، از جمله بی اختیاری استرسی، بی اختیاری فوریتی، بی اختیاری ناشی از پرکاری مثانه، بی اختیاری ناشی از پرولاپس مثانه و بی اختیاری ناشی از آسیب عصبی.
- افتادگی اندام های لگن: افتادگی اندام های لگن زمانی اتفاق می افتد که مثانه، رحم، روده بزرگ یا روده کوچک از موقعیت طبیعی خود در لگن پایین می افتد. افتادگی اندام های لگن می تواند باعث درد، ناراحتی و مشکلات ادراری و مدفوع شود.
- یبوست: یبوست زمانی اتفاق می افتد که فرد به سختی دفع مدفوع می کند. یبوست می تواند ناشی از اختلال عملکرد کف لگن باشد، زیرا عضلات کف لگن برای دفع مدفوع ضروری هستند.
- درد لگن: درد لگن می تواند ناشی از اختلال عملکرد کف لگن باشد، به ویژه اگر افتادگی اندام های لگن وجود داشته باشد.
بیشتر بخوانید :بی اختیاری ادرار پس از زایمان
عوارض روانی اختلال عملکرد کف لگن
- کاهش اعتماد به نفس: اختلال عملکرد کف لگن می تواند باعث کاهش اعتماد به نفس فرد شود، زیرا ممکن است فرد از نشت ادرار یا مدفوع در مکان های عمومی خجالت بکشد.
- اضطراب و افسردگی: اختلال عملکرد کف لگن می تواند باعث اضطراب و افسردگی شود، زیرا می تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر منفی بگذارد.
اختلال عملکرد کف لگن می تواند در هر سنی رخ دهد، اما شایع ترین در زنان است. عواملی که خطر ابتلا به اختلال عملکرد کف لگن را افزایش می دهند عبارتند از:
- بارداری و زایمان طبیعی
- افزایش سن
- اضافه وزن یا چاقی
- سابقه خانوادگی اختلال عملکرد کف لگن
- جراحی های ناحیه لگن
- سرطان یا پرتودرمانی در ناحیه لگن
- اختلالات عصبی
اگر دچار علائم اختلال عملکرد کف لگن هستید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند علت علائم شما را تشخیص دهد و درمان مناسب را توصیه کند. درمان اختلال عملکرد کف لگن به نوع اختلال عملکرد و شدت آن بستگی دارد.
درمان های ممکن عبارتند از:
- تمرینات عضلات کف لگن
- دارو
- جراحی
تمرینات عضلات کف لگن یکی از موثرترین درمان های اختلال عملکرد کف لگن است. این تمرینات به تقویت عضلات کف لگن کمک می کنند تا بتوانند عملکرد خود را به طور موثر انجام دهند. داروها نیز می توانند برای درمان اختلال عملکرد کف لگن استفاده شوند. داروهای مورد استفاده معمولاً برای درمان بی اختیاری ادرار هستند. جراحی آخرین راه حل برای درمان اختلال عملکرد کف لگن است. جراحی معمولاً برای درمان افتادگی اندام های لگن انجام می شود.
