فیزیوتراپی در درمان بی اختیاری مدفوع که به عنوان یک درمان موثر و مفید شناخته می شود در کلینیک فیزیوتراپی پارسیان در مشهد ارائه می شود.
بی اختیاری مدفوع یک وضعیت پزشکی است که با ناتوانی در کنترل حرکات روده مشخص می شود و منجر به نشت غیر ارادی مدفوع از راست روده می شود. این می تواند یک وضعیت ناراحت کننده و شرم آور باشد که می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی یک فرد تأثیر بگذارد.
دلایل متعددی برای بی اختیاری مدفوع وجود دارد، از جمله آسیب به اعصاب یا ماهیچه های راست روده، اسهال، یبوست و برخی شرایط پزشکی مانند ام اس یا دیابت. گزینه های درمانی برای بی اختیاری مدفوع به علت زمینه ای بستگی دارد و ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی، تمرینات مدفوع، داروها یا جراحی باشد.
علل بی اختیاری مدفوع چیست؟
بی اختیاری مدفوع می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:
آسیب به عضلات یا اعصاب راست روده و مقعد: عضلات و اعصاب راست روده و مقعد مسئول کنترل حرکات روده هستند. آسیب به این عضلات یا اعصاب می تواند باعث بی اختیاری مدفوع شود. این آسیب می تواند به دلیل زایمان، جراحی، آسیب یا برخی شرایط پزشکی مانند مولتیپل اسکلروزیس یا آسیب نخاع رخ دهد.
یبوست مزمن: یبوست مزمن می تواند ماهیچه های راست روده و مقعد را ضعیف کند و کنترل حرکات روده را دشوار کند. این می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود.
اسهال: اسهال می تواند با افزایش فوریت و دفعات دفع مدفوع باعث بی اختیاری مدفوع شود.
افتادگی رکتوم: پرولاپس رکتوم زمانی اتفاق می افتد که رکتوم از داخل مقعد بیرون زده باشد. این می تواند ماهیچه های راست روده و مقعد را ضعیف کند و منجر به بی اختیاری مدفوع شود.
برخی شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند دیابت، بیماری التهابی روده و سندرم روده تحریک پذیر می توانند باعث بی اختیاری مدفوع شوند.
داروها: برخی داروها مانند آنتی بیوتیک ها، ملین ها و داروهای شیمی درمانی می توانند باعث اسهال شوند که می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود.
سن: بی اختیاری مدفوع در افراد مسن شایع تر است، زیرا ماهیچه های راست روده و مقعد می توانند با افزایش سن ضعیف شوند.
گزینه های درمانی برای بی اختیاری مدفوع به علت زمینه ای بستگی دارد و ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی، فیزیوتراپی کف لگن و تمرینات مدفوع، داروها یا جراحی باشد.
روش های درمان بی اختیاری مدفوع
گزینه های درمانی برای بی اختیاری مدفوع به علت زمینه ای و شدت بیماری بستگی دارد. در اینجا چند روش متداول درمانی آورده شده است:
تغییرات رژیم غذایی: برخی غذاها و نوشیدنی ها می توانند بی اختیاری مدفوع را بدتر کنند. یک ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی ممکن است اجتناب از غذاها و نوشیدنیهایی را که میتوانند باعث اسهال یا گاز شوند، مانند کافئین، الکل، غذاهای تند و غذاهای چرب یا چرب توصیه کند. افزایش مصرف فیبر همچنین می تواند به تنظیم حرکات روده و جلوگیری از یبوست کمک کند.
داروها: ممکن است برای درمان بیماری های زمینه ای که به بی اختیاری مدفوع کمک می کنند، مانند اسهال یا یبوست، داروها تجویز شود. همچنین ممکن است از داروهای ضد اسهال، ملین ها و نرم کننده های مدفوع برای تنظیم حرکات روده استفاده شود.
جراحی: در موارد شدید بی اختیاری مدفوع، ممکن است جراحی برای ترمیم یا جایگزینی عضلات یا اعصاب آسیب دیده لازم باشد. این ممکن است شامل اسفنکتروپلاستی باشد، که در آن عضلات اسفنکتر مقعدی ترمیم میشوند، یا تحریک عصب خاجی، که در آن دستگاه کوچکی در زیر پوست کاشته میشود تا اعصابی که عملکرد روده را کنترل میکنند، تحریک کند.
فیزیوتراپی کف لگن در درمان بی اختیاری مدفوع
فیزیوتراپی کف لگن یک گزینه درمانی غیر تهاجمی است که می تواند در درمان بی اختیاری مدفوع موثر باشد. فیزیوتراپی کف لگن شامل تمرینات و تکنیک هایی برای تقویت عضلات کف لگن است که می تواند به بهبود کنترل روده و کاهش دفعات و شدت بی اختیاری مدفوع کمک کند.
در طول یک جلسه فیزیوتراپی کف لگن، یک درمانگر آموزش دیده عضلات کف لگن شما را ارزیابی می کند و یک برنامه درمانی فردی را بر اساس نیازهای خاص شما ایجاد می کند.
تمرینات روده شامل بازآموزی عضلات و اعصاب راست روده و مقعد برای بهبود کنترل روده است. این ممکن است شامل تنظیم یک برنامه منظم برای حرکات روده، استفاده از بیوفیدبک برای تقویت عضلات کف لگن و تمرین تکنیک های آرام سازی برای کاهش اضطراب و استرس باشد.
در طی فیزیوتراپی در درمان بی اختیاری مدفوع با بیوفیدبک ، درمانگر از حسگرها برای اندازهگیری فعالیت عضلانی و ارائه بازخورد بصری یا شنیداری برای کمک به یادگیری کنترل و تقویت عضلات کف لگن استفاده میکند. این می تواند به ویژه برای افرادی که در شناسایی و جداسازی عضلات صحیح برای تمرین مشکل دارند مفید باشد.
به طور کلی، فیزیوتراپی کف لگن می تواند یک گزینه درمانی موثر برای بی اختیاری مدفوع باشد، به ویژه هنگامی که با سایر روش های درمانی مانند تغییر رژیم غذایی و دارو ترکیب شود.
