افتادگی رحم یا پرولاپس رحم یک وضعیت پزشکی است که در آن رحم به داخل واژن پایین می‌آید یا از آن بیرون می‌زند. این وضعیت زمانی رخ می دهد که عضلات و رباط های کف لگن ضعیف یا آسیب ببینند، که می تواند در اثر بارداری، زایمان، یائسگی، چاقی، سرفه‌های مزمن یا زور زدن در حین اجابت مزاج ایجاد شود.
شدت افتادگی رحم می تواند متفاوت باشد، از موارد خفیف که رحم فقط اندکی جابجا می شود تا موارد شدید که رحم کاملاً خارج از واژن است. علائم افتادگی رحم ممکن است شامل احساس فشار یا سنگینی در لگن، کمردرد، مشکل در ادرار کردن یا اجابت مزاج، یا ناراحتی در حین مقاربت باشد.
درمان افتادگی رحم به شدت بیماری بستگی دارد و ممکن است شامل ورزش های کف لگن، تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش وزن یا ترک سیگار، استفاده از پساری (وسیله ای که برای حمایت از رحم در واژن قرار داده می شود) یا جراحی باشد. اگر مشکوک به افتادگی رحم هستید یا هر یک از علائم ذکر شده در بالا را تجربه می کنید، مهم است که با پزشک متخصص صحبت کنید.
علائم افتادگی رحم
علائم پرولاپس رحم بسته به شدت بیماری می تواند متفاوت باشد. برخی از زنان ممکن است اصلاً علائمی نداشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
- احساس فشار یا سنگینی در لگن.
- احساس بیرون آمدن چیزی از واژن.
- احساس پری یا ناراحتی واژن.
- کمردرد یا درد هنگام مقاربت.
- مشکل در ادرار کردن یا اجابت مزاج.
- بی اختیاری ادرار (نشت ادرار).
- عفونت های مکرر دستگاه ادراری.
توجه به این نکته مهم است که برخی از زنان ممکن است تا زمانی که پرولاپس شدید نشود، هیچ علامتی را تجربه نکنند. اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، مهم است که برای ارزیابی و درمان مناسب با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
علل افتادگی رحم
افتادگی رحم زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات و رباط‌های کف لگن ضعیف یا آسیب ببینند که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. برخی از علل شایع افتادگی رحم عبارتند از:
بارداری و زایمان: فشار حمل نوزاد در دوران بارداری و استرس زایمان می تواند باعث آسیب به عضلات و رباط های کف لگن شده و منجر به افتادگی رحم شود.
یائسگی: کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی می‌تواند عضلات و رباط‌های کف لگن را ضعیف کند و آنها را در معرض آسیب قرار دهد.
افزایش سن: با بالا رفتن سن زنان، ماهیچه های کف لگن به طور طبیعی ضعیف می شوند و افتادگی رحم در زنان مسن تر شایع تر می شود.
چاقی: اضافه وزن یا چاقی می تواند فشار بیشتری بر عضلات کف لگن وارد کند و منجر به ضعیف شدن و آسیب شود.
سرفه های مزمن: سرفه های مزمن، مانند سیگار کشیدن یا شرایط تنفسی، می تواند فشار بیشتری را بر عضلات کف لگن وارد کند و منجر به آسیب و ضعف شود.
ژنتیک: برخی از زنان ممکن است استعداد ژنتیکی برای ضعیف شدن عضلات کف لگن داشته باشند و آنها را بیشتر در معرض افتادگی رحم قرار دهد.
درمان افتادگی رحم
تمرینات کگل: این تمرینات می تواند به تقویت عضلات کف لگن و بهبود علائم افتادگی خفیف رحم کمک کند.
پساری: پساری وسیله کوچکی است که برای حمایت از رحم و جلوگیری از سر خوردن آن در واژن قرار می گیرد. انواع مختلفی از پساری وجود دارد، و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند به شما کمک کند تا بهترین مورد را برای خود انتخاب کنید.
جراحی: در موارد شدید افتادگی رحم، ممکن است جراحی لازم باشد. نوع جراحی به شدت پرولاپس، سلامت کلی بیمار و ترجیحات او بستگی دارد. برخی از گزینه‌های جراحی عبارتند از هیسترکتومی که رحم را برمی‌دارد، یا تعلیق رحم که شامل اتصال رحم به استخوان‌های لگن یا رباط‌ها می‌شود.
تغییرات سبک زندگی: ایجاد تغییرات خاص در سبک زندگی نیز می تواند به مدیریت افتادگی رحم کمک کند. اینها شامل حفظ وزن مناسب، اجتناب از بلند کردن یا زور زدن سنگین، و درمان هر گونه سرفه یا یبوست مزمن است.
فیزیوتراپی برای افتادگی رحم
فیزیوتراپی می تواند یک درمان موثر برای پرولاپس رحم، به ویژه برای موارد خفیف تا متوسط باشد. فیزیوتراپیست می تواند به تقویت عضلات کف لگن کمک کند، که می تواند رحم را حمایت کند و از سر خوردن آن به پایین جلوگیری کند.
در اینجا چند تکنیک فیزیوتراپی رایج آورده شده است:
تمرینات عضلات کف لگن (تمرینات کگل): این تمرینات شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن است که می تواند به بهبود قدرت و تون کمک کند. یک فیزیوتراپیست می تواند به شما در یادگیری نحوه انجام صحیح این تمرینات کمک کند.
بیوفیدبک: این تکنیک از حسگرهایی برای اندازه گیری فعالیت عضلات کف لگن استفاده می کند. این اطلاعات بر روی یک صفحه نمایش داده می شود که می تواند به بیماران کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه ماهیچه های خود را به طور موثر منقبض و شل کنند.
تحریک الکتریکی: این تکنیک شامل استفاده از جریان های الکتریکی کوچک برای تحریک عضلات کف لگن است. این می تواند به بهبود قدرت و تون عضلات کمک کند.
آموزش و اصلاح سبک زندگی: یک فیزیوتراپیست می تواند آموزش هایی را در مورد وضعیت بدنی مناسب، تکنیک های بلند کردن بدن، و سایر اصلاحات سبک زندگی ارائه دهد که می تواند به مدیریت علائم کمک کند.
مقالات مرتبط :
فیزیوتراپی کف لگن
بیوفیدبک تراپی برای دردهای مزمن
درمان بی اختیاری ادرار با بیوفیدبک
فیزیوتراپی در درمان افتادگی مثانه
