چسبندگی لوله فالوپ نوارهایی از بافت اسکار است که می تواند بین لوله های فالوپ و اندام های مجاور مانند تخمدان ها، رحم یا روده ایجاد شود. این چسبندگیها میتواند باعث مسدود شدن یا انحراف لولههای فالوپ شود که میتواند از ملاقات و بارور شدن تخمک و اسپرم جلوگیری کند و منجر به ناباروری شود.
علل مختلفی برای این وضعیت وجود دارد، از جمله عفونت های گذشته، اندومتریوز، بیماری التهابی لگن، جراحی های قبلی و ضربه به شکم. علائم چسبندگی لوله فالوپ ممکن است شامل درد لگن، پریودهای دردناک و ناباروری باشد.
درمان چسبندگی لوله فالوپ به شدت چسبندگی و علت اصلی آن بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است جراحی برای برداشتن چسبندگی ها و بازگرداندن عملکرد لوله های فالوپ ضروری باشد. در موارد دیگر، درمان های باروری مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) ممکن است توصیه شود.
دلایل چسبندگی لوله فالوپ
برخی از شایع ترین علل عبارتند از:
بیماری التهابی لگن (PID): PID یک عفونت باکتریایی است که اندام های تناسلی از جمله لوله های فالوپ را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر PID درمان نشود می تواند باعث التهاب و زخم شود که می تواند منجر به چسبندگی شود.
آندومتریوز: آندومتریوز وضعیتی است که در آن بافتی که رحم را می پوشاند در خارج از آن رشد می کند و باعث التهاب و زخم در بافت اطراف از جمله لوله های فالوپ می شود.
جراحی های قبلی: جراحی هایی مانند سزارین، هیسترکتومی یا جراحی برای برداشتن کیست یا تومور تخمدان می تواند باعث ایجاد چسبندگی شود.
ترومای شکم: ضربه به شکم، مانند تصادف یا سقوط، می تواند باعث ایجاد زخم و چسبندگی در اندام های تولید مثل شود.
عفونت های مقاربتی (STIs): برخی از بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک می توانند باعث التهاب و زخم در اندام های تناسلی شوند و منجر به چسبندگی شوند.
استفاده از IUD: به ندرت، استفاده از دستگاه های داخل رحمی (IUD) می تواند باعث ایجاد چسبندگی شود، به خصوص اگر IUD برای مدت طولانی در جای خود باقی بماند.
روشهای درمان
درمان چسبندگی لوله فالوپ به شدت چسبندگی و علت اصلی آن بستگی دارد. برخی از گزینه های درمانی عبارتند از:
جراحی: اگر چسبندگی شدید باشد و باعث ناباروری شود، ممکن است جراحی لازم باشد. نوع جراحی به محل و شدت چسبندگی بستگی دارد. جراحی ممکن است شامل برداشتن چسبندگی ها، ترمیم یا برداشتن لوله های فالوپ آسیب دیده، یا برداشتن کل لوله فالوپ در صورت آسیب شدید باشد.
درمانهای باروری: اگر جراحی گزینهای نباشد، یا اگر چسبندگیها به اندازه کافی شدید نباشد که نیاز به جراحی داشته باشد، ممکن است درمانهای باروری توصیه شود. لقاح آزمایشگاهی (IVF) یک درمان باروری رایج است که میتواند با لقاح مستقیم تخمک در خارج از بدن و انتقال جنین به رحم، لولههای فالوپ مسدود شده را دور بزند.
داروها: در برخی موارد، ممکن است داروهایی برای کمک به کاهش التهاب و جلوگیری از ایجاد چسبندگی بیشتر تجویز شود. با این حال، داروها معمولاً در درمان چسبندگی های موجود مؤثر نیستند.
درمان چسبندگی لوله فالوپ با فیزیوتراپی
در حالی که فیزیوتراپی معمولاً به عنوان یک درمان اولیه برای چسبندگی لوله فالوپ استفاده نمی شود، ممکن است به عنوان یک درمان مکمل برای کمک به مدیریت علائم و بهبود سلامت کلی باروری استفاده شود.
فیزیوتراپی ممکن است شامل تمرینات کف لگن باشد که می تواند به بهبود جریان خون در ناحیه لگن و کاهش التهاب کمک کند. تمرینات کف لگن همچنین میتواند به بهبود قدرت و انعطافپذیری عضلات کف لگن کمک کند، که میتواند به حمایت از اندامهای تولید مثل و کاهش خطر ایجاد چسبندگی بیشتر کمک کند.
علاوه بر تمرینات کف لگن، فیزیوتراپی شامل تکنیک های دیگری است که می تواند به کاهش تنش و بهبود گردش خون در ناحیه لگن کمک کند. طب سوزنی و سایر اشکال طب جایگزین نیز ممکن است برای کمک به مدیریت درد و بهبود سلامت کلی باروری استفاده شود.
بیشتر بخوانید :
بیوفیدبک در درمان بی اختیاری ادرار
درمان افتادگی رحم با فیزیوتراپی
درمان بی اختیاری ادرار با بیوفیدبک